Biri Alışveriş Merkezi Mi Dedi..


Hiç durduk yere alışveriş merkezi  dolaşma gibi bir tarzım yok sadece ihtiyacım olduğu zaman çıkmayı tercih edenlerdenim.Çünkü insan karmaşası beni boğuyor ama onlar benim besin kaynağım ben onları izlemeden davranışlarını analiz etmeden yazı yazmam çok zorlaşıyor.Beni yazmaya iten onların davranışları hareketleri sözleri… yani sizin anlayacağınız benim temel taşlarım insanlar.. onlar bana ilham veriyor …Her neyse konu değiştirmekte üstüme yok bu arada.Önceleri bu kadar çok alışveriş merkezinin kalabalık olmasına anlam veremiyordum hadi bende bir deneyeyim dedim ve alışveriş merkezinde kalma surem 20 dakika sonra nefes almak için kendimi dışarıya attım.Acayip yoğun parfüm kokusu ve  benim dayanamadığım kokular.Sonra tekrar girdim ve incelemeye başladım yavaş yavaş o kokular gelmemeye başladı çünkü adapte sürecine girdim.İnsanlara baktıkça ya okul üniformalı ya iş çıkışı uğrayanlar ya da çoluk çocuğuyla gelenler.Jeton o an düştü burası onlar için kaçış yeriydi.Para harcayıp rahatlama diye tabir ettikleri aslında bunu yaparken akıllarındaki her şeyi unutma yöntemiydi.Bu ne kadar doğru bilmiyorum ama onlar bundan zevk alıyordu.Bu arada sanki insanlardan bahsetmiyorum gibi yazmış olabilirim.Ama  bu vakit geçirme yöntemleri bana hiç olumlu gelmedi.Ya tamam sinema ya da yemek  için çıkmanın değişiklik olabileceğini düşünüyorum fakat gereksiz yere saatlerce alışveriş yapmayı hoş karşılamıyorum. Çünkü aileyle vakit geçirmek alışveriş yapmaktan daha sağlıklı ve daha eğlenceli.Ve ileriye dönük muhteşem anıların oluşmasında da etkili ayrıca muhteşem lezzet veriyor insana.Farkındayım yine çok yazdım .Ama yazamadan da geçemedim…

                                                                                            Şükran GÜNGÖR

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fırsatları Kovalamak mı? Yoksa Geleni değerlendirmek mi ?

İnsanın daima eline fırsatlar geçer önemli olan o fırsatları en iyi şekilde değerlendirmek.Çünkü biz insanoğlu en iyi fırsatın peşinde koşarken şunu düşünmüyoruz bu gelen fırsatın bizim istediğimiz şeye kapı açıp açmayacağını düşünmeden hareket ediyoruz ve nefsimizi ön planda tutuyoruz.Halbuki nefsimizi raflara kaldırmazsak üzerinden geçen çok olur yani nefsinizin üzerinden başkası geçmeden siz geçin ve rafa koyun.O zaman her şeyin nasılda rayında gittiğini göreceksiniz . Sakın ola bu hayatta gururla yürümeyin mütevazi olun ki sizin karşınıza çıkanlar da öyle olsun.Bazen dersiniz ya bu niye başıma geldi ya da ben de niye yok veya ben niye başaramıyorum size nedenini söyleyeyim mi… gururdan ya da gelen fırsatı kendimizce yorumlamamızdan …kabullenmeyi bilmememizden… her şeyden daha çok isteyip kanaat etmeyi bilmememizden… yani bunu daha çok sıralayabilirim .O yüzden her şeye bakış açınızı genişletin çıkartın şu at gözlüklerini.Size sunulanı değerlendirmeye çalışın ve bunun daha iyisi ge
Devamı

YA UMUTLAR DA BİTERSE...

Bugün dolaşırken dikkatimi bir arabanın arkasındaki yazı çekti.Şöyle yazıyordu”Ya umutlar da biterse”sonra  üç nokta ile sonlandırılmıştı. Bu yazıyı yol boyunca düşündüm.Çünkü umutlarda biterse yaşama sevinci,ümitler de  sona erer … Farkındayım bazen her şey önüne bir tepsiye sunulmuş halde konmaz.Bazı şeylere kolaylıkla ulaşamazsın.Zaman ister… Yorulursun,beklersin hatta çoğu zaman karamsarlaşırsın boşluğa da düşersin ama bilirsin bir gün güneşin senin üzerine doğacağını.Bununla yaşarsın ve beklemekle o zaman acıtmaz yüreğini.Yani umutlar hiç bitmesin yüreğinin bir köşesin de kalsın …                                                                                                                                                                                                                      Şükran GÜNGÖR
Devamı

Belki De Bazı Şeyleri Zamana Bırakmalı İnsan....

Satırlar dolusu yazacak cümlelerim,bir ağız dolusu söyleyemediğim kelimeler taşıyorum yüreğimde.Başıma her gelen şey sonrasında bu dünya bana daha ne öğretecek ve devamında  hep, bir daha başıma gelecek şeylere bu kadar şaşırmayacağım diye sonlandırıyorum cümlelerimi.Fakat yaşadıkça ,yaş ilerledikçe daha çok şey gördüm ve hepsine bir öncekiden daha çok şaşırdım.Açıkçası bu beni ürküttü.Hayatım boyunca hep çok şeye sahip olmayı değil az şeye ihtiyaç duymayı istemişimdir.Az insan ,öz insan barındırmaya çalıştım yaşamımda.Her zaman haklının  yanında olmaya çalıştım.Yaşadıklarım beni kocaman insan yaptı .İyi dediğim insanların öyle olmadığını aynı şekilde kötü diye düşündüğüm insanlarında öyle olmadığını gördüm.Ama başıma gelen musibetler bana at gözlüğümün çıkmasında çok yararı oldu .Artık her şeye geniş açıdan bakıyorum.Bu dünyadaki insanlar bana çok şey öğretti.Mesela körü körüne  birine kapılmayı bıraktım.İnsanları dinlemeyi öğrendim ve hiç bir şeye tek taraflı bakmamayı,yargılamadan
Devamı