HÂLÂ NE BEKLİYORSUN....
Bugün yağmurda yavaş yavaş yürüdüm adeta yağmuru içime
çektim kaçışan insanlara ya da şemsiye açanlara inat daha da yavaş yürüdüm, o
yağmurun sakinlik veren kokusunu içime çektim.Her bir yağmur tanesi için
rabbime şükrettim…gözlerimden akan göz yaşları değilde yağmur damlaları oldu
.Yağmurla beraber toprağın o mayhoş kokusu da beni benden etti sanki başka bir
alemdeymiş hissi uyandırdı ruhumda.Her şey için rabbime şükrettim yürüyebiliyor
görebiliyor hissedebiliyor çok şükür
hiçbir azamda bir noksanlık olmadığı için hiçbir şeyden geri yaşamıyordum
hayatı .Bu da şükrüme şükür kattı.Yani yaşıyorsanız ve hiçbir azanız da
eksiklik yoksa siz çoğu insandan daha şanslısınız.Yağmuru seyre doyamadım yolu
uzattıkça uzattım yağmurda daha fazla kalabilmek için.Ve tekrar şükrüme şükür
kattım çünkü şuan benim gibi bu yağmur yerine bombaların kurşunların düştüğü
yerler var.Kocaman dünya herkese yetebilecek mal mülk olmasına rağmen insanlar
daha çok mala mülke sahip olmak için şuan küçük bedenlere kıyar hale
geldi.Anlamıyorum anlam veremiyorum ne zaman bu kadar acımasız olduk .Koca
dünyada herkesin mutlu,karnı tok yaşabilecek ortamı varken neden bu zulüm…Neden
müslümanlar bu duruma sessiz kalıyor…anlamıyorum işte anlamakta
istemiyorum.Yani velhasıl kelam hâlâ özgürce koşup yürüyebiliyorsanız ve
vücudunuzda eksiklik yoksa rabbimize hamd etmeyi eksik etmeyelim…
Şükran GÜNGÖR
Yorumlar
Yorum Gönder