HÂLÂ NE BEKLİYORSUN....

Bugün yağmurda yavaş yavaş yürüdüm adeta yağmuru içime çektim kaçışan insanlara ya da şemsiye açanlara inat daha da yavaş yürüdüm, o yağmurun sakinlik veren kokusunu içime çektim.Her bir yağmur tanesi için rabbime şükrettim…gözlerimden akan göz yaşları değilde yağmur damlaları oldu .Yağmurla beraber toprağın o mayhoş kokusu da beni benden etti sanki başka bir alemdeymiş hissi uyandırdı ruhumda.Her şey için rabbime şükrettim yürüyebiliyor görebiliyor   hissedebiliyor çok şükür hiçbir azamda bir noksanlık olmadığı için hiçbir şeyden geri yaşamıyordum hayatı .Bu da şükrüme şükür kattı.Yani yaşıyorsanız ve hiçbir azanız da eksiklik yoksa siz çoğu insandan daha şanslısınız.Yağmuru seyre doyamadım yolu uzattıkça uzattım yağmurda daha fazla kalabilmek için.Ve tekrar şükrüme şükür kattım çünkü şuan benim gibi bu yağmur yerine bombaların kurşunların düştüğü yerler var.Kocaman dünya herkese yetebilecek mal mülk olmasına rağmen insanlar daha çok mala mülke sahip olmak için şuan küçük bedenlere kıyar hale geldi.Anlamıyorum anlam veremiyorum ne zaman bu kadar acımasız olduk .Koca dünyada herkesin mutlu,karnı tok yaşabilecek ortamı varken neden bu zulüm…Neden müslümanlar bu duruma sessiz kalıyor…anlamıyorum işte anlamakta istemiyorum.Yani velhasıl kelam hâlâ özgürce koşup yürüyebiliyorsanız ve vücudunuzda eksiklik yoksa rabbimize hamd etmeyi eksik etmeyelim…

           

                                                                 Şükran GÜNGÖR

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fırsatları Kovalamak mı? Yoksa Geleni değerlendirmek mi ?

YA UMUTLAR DA BİTERSE...

Belki De Bazı Şeyleri Zamana Bırakmalı İnsan....