Kendine Dön !
Uzun zamandır ellerim kelimeleri yazmakta biçare nedenini bende bilmiyorum herhalde dünyayla çok fazla içli dışlı olduk maalesef kendimize vakit ayırmakta dahi güçlük çeker haldeyiz yani velhasıl kelam bilmiyorum neden yazamadığımı ama şuan kelimeleri cümlelere dönüştürmekte bir hayli zorlanıyorum ne yazsam nereden başlasam ne anlatsam neyi anlatsam diye düşünüyorum.Neyse yine çok uzattım.Konuya ucundan kıyısından başlayayım artık.Uzun zamandır insan gözlemekle meşgulüm ve insanlar çoğunda aynı şey Şükürsüzlük.... Sabırsızlık.... İnsanoğlu çok tuhaf , nimetler içerisindeyken şükür içerisinde fakat nimetler ondan alınınca şükür etmekte zorlanır vaziyette .Halbuki şükür her iki durumda da olması gerekmiyor mu varken şükür yokken ... Yine her şey de sabırsız davranıyoruz.Musibet yokken şükür içerisindeyiz musibetler başladığı zaman aynı şekilde şükür etmeyi bilmiyor hatta şükretmeyi ihmal ediyoruz.Biz insanoğlu ne kadar da körüz her zaman bizden dünyavi olarak üstün olanları seyre dalı